A Behind the Scenes Look at Wax Castle Festival Photos in Thailand 180º (งานประเพณีแห่ปราสาทผึ้ง)
(Updated October13, 2016)
The Wax Castle Festival, deep in Isaan’s Sakon Nakhon Province, is another festival that is Not-To-Be-Missed! At one time in the past, this festival was celebrated by attaching molded wax flowers, to the trunk of a banana tree and carrying it to a temple as an offering. Over the years, this festival morphed into the spectacle that it is today, with huge castles made from wax atop floats, beauty queens and contests.
งานประเพณีแห่ปราสาทผึ้งที่จังหวัดสกลนคร เป็นอีกงานหนึ่งที่พลาดไม่ได้ ในอดีตของการทำต้นผึ้งโบราณ จะใช้กาบกล้วยทำเป็นโครงแล้วนำดอกผึ้งซึ่งชาวบ้านจะนำขึ้ผึ้งสีต่างๆ ใส่ถ้วยหรือขันลงลอยในน้ำร้อนที่ตั้งไฟอ่อนๆ ให้ขี้ผึ้งละลาย แล้วใช้มะละกอดิบที่ปอกเปลือกตัดแต่งก้นให้เว้าคล้ายดอกไม้เป็นแม่แบบ จุ่มลงในขี้ผึ้งที่ละลายแล้วและจุ่มลงในน้ำเย็น ก็จะได้เป็นดอกผึ้งแล้วนำมาประกอบเข้ากับดอกบานไม่รู้โรยที่ดูเหมือนเกสรดอกไม้มาประดับตกแต่งปราสาท จากนั้นมาก็ได้มีการพัฒนาเรื่อยมาจนมีทั้งปราสาททรงพระธาตุ, ปราสาทผึ้งทรงหอผี, ปราสาทผึ้งทรงบุษบก, ปราสาทผึ้งทรงจตุรมุข ไปจนถึงนางฟ้าปราสาทผึ้งและการประกวดแข่งขันต่างๆ อันอลังการอย่างที่เห็นในวันนี้
Last year when we were working on THAILAND 180º, the festival came very early, in fact, just 10 days after I had shattered my right ankle and the very capable Dr. Sumet, basically reattached my foot with long screws. As I mentioned on a previous blog, if we had stopped working on our book, I would have had to wait a full year to see the festivals again. We had already booked flights for the remainder of the project, but since I couldn’t fly, those went to waste too. No sympathy from Nok Air. Sure they agreed, after much begging to allow us to postpone the flight for 3 months, but given the limited leg room, after they, most airlines decided to add more rows of seats to make money and pack passengers like sardines, flying was no longer an option for at least six months and our tickets were a total loss.
งานประเพณีแห่ปราสาทผึ้ง จัดเพียงปีละครั้ง เราจองตั๋วเครื่องบินและที่พักไว้ ๒ – ๓ เดือนล่วงหน้าแล้ว แต่เราเพิ่งกลับมาได้เพียงสิบวันจากการถ่ายทำหนังสือ THAILAND 180º ในภาคใต้ที่คุณเอ็ดไปลื่นล้มจนต้องเข้ารับการผ่าตัดเพราะข้อเท้าหลุดและกระดูกแถวเอ็นร้อยหวายหักตามที่กล่าวถึงในบล๊อกก่อนหน้านี้ ทำให้คุณเอ็ดไม่สามารถโดยสารเครื่องบินได้เป็นเวลา ๓ เดือนตามคำสั่งแพทย์ และต้องยกเลิกตั๋วเครื่องบินที่จองไว้ล่วงหน้าทั้งหมด สายการบิน (บูติค) สายหนึ่งยินดีคืนเงินให้เราเต็มจำนวน และอีกสายการบินหนึ่งให้เลื่อนการเดินทางได้แบบไม่มีกำหนดเนื่องจากเป็นอุบัติเหตุ/เหตุสุดวิสัยพร้อมกับมีใบรับรองแพทย์ … แต่ๆๆๆๆ สายการบินโลว์คอสสายหนึ่งแจ้งว่า เลื่อนวันเดินทางได้ภายใน ๓ เดือน โดยจ่ายค่าส่วนต่างของราคาตั๋วหรือจะยกเลิกก็ได้แต่บริษัทไม่มีนโยบายคืนเงินใดๆ ทั้งสิ้น … อ้าว! ก็เดินทางโดยเครื่องบินไม่ได้สามเดือน แล้วจะให้เลื่อนไปไหนล่ะ!! … สาเหตุที่แพทย์ให้งดเว้นการโดยสารเครื่องบินเนื่องจากที่นั่งไม่มีความกว้างมากพอให้วางเท้าและขาที่เข้าเฝือกได้ และจำเป็นต้องวางขาในแนวราบ พูดง่ายๆ คือเวลานั่งต้องหาเก้าอี้อีกตัวที่มีระดับเดียวกับตัวที่นั่งอยู่มาวางขาข้างที่เข้าเฝือก แต่อย่างที่ทราบกันว่าที่นั่งบนเครื่องบินนั้นแคบจนเข่าชนที่นั่งคนข้างหน้าแบบแทบจะเบียดกันเป็นปลากระป๋อง เราก็เลยจำต้องทิ้งตั๋วไปหลายใบเพราะหางเหลืองไม่แคร์
Oh, I got lost in my rant! Back to the Wax Castle Festival…
บ่นยาวไปกันใหญ่แล้ว… กลับมาที่งานประเพณีแห่ปราสาทผึ้งของเรากันต่อ
A Crane Attaches the Top to a Castle
The night before the parade is lots of fun. One-by-one, the floats arrived to a large parking lot, where the finishing touches were made and the tops were attached using cranes. The atmosphere was very festive and no one seemed to mind waiting in queue for the crane. Food and vendors of every kind filed in and set-up their stands and after the sun set and the moon rose (Full moon of course, as are most Thai and Buddhist celebrations.) color lights were added to the floats, completing the display.
คืนก่อนวันแห่ปราสาทผึ้งนั้นสนุกตื่นเต้นมาก เราไปรอกันที่สนามมิ่งเมืองซึ่งชาวคุ้มต่างๆ จะเริ่มทยอยนำปราสาทผึ้งที่ตบแต่งสวยงามมาประกวดอวดโฉมกัน ภาพด้านบนนี้เขากำลังใช้เครนช่วยให้คนขึ้นไปประกอบปราสาทผึ้งโบราณและประดับไฟหลากสี ซึ่งเครนก็มีไม่กี่ตัว ต้องเข้าคิวกันไปอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ร้านค้าต่างๆ ก็เริ่มตั้งร้านกันช่วงตะวันคล้อยต่ำ และช่วงพลบค่ำแบบนี้พอเขาเปิดไฟประดับสีสันสวยงามเราก็รีบเข้าไปเก็บภาพทันที (ด้านล่าง)
A Completed Wax Castle, Lit-up and on Display
The next day was the parade, and my wife began pushing my wheelchair for miles, until we found a good vantage point to photograph the parade from.
Sildenafil Citrate also sold under the brand name of cheap 25mg viagra . The model for payment is in two parts: Currently, 77 percent of men diagnosed about order cheap levitra order cheap levitra with prostate cancer go for active intervention as a treatment. Just about everybody in place at any given time is seems to be about 1 in a million; sex twice the peril, but it s still cialis without prescription continue reading this just 2 in a million. Many males buy vardenafil levitra and females use social networking sites and interact with others in your area who will offer you tip and advice.
A Float with Beauty Queens and a Wax Castle
It was a beautiful day, and I forgot my pain as I barked commands to my patient wife. “Move closer!–Pull Back!!–Not so Fast!!–Get those people outta the WAY!” As the large floats moved down the street, teams of men with long sticks, raised the electric wires to make way for the tall floats. As the sun set, the lights on the floats became visible and gave them new life.
เป็นวันที่สวยงามวันหนึ่ง จนคุณเอ็ดลืมความเจ็บปวดไปชั่วขณะ เพราะคุณเอ็ดสั่งให้เข็นรถไป-มาตลอดเลย — “เข็นรถเข้าไปใกล้ๆ อีกหน่อย!” — “ถอยออกมาหน่อย!” — “อย่าเข็นเร็วนักสิ!” พร้อมกับต้องคอยกันคนให้ออกนอกมุมองศาของเลนส์ด้วย พอขบวนเคลื่อนก็จะมีทีมงานถือไม้ยาวๆ เดินประกบตามมาด้านข้างด้วยเพื่อคอยยกสายไฟฟ้าบนถนนให้พ้นยอดปราสาทผึ้งที่มียอดสูงรอดผ่านไป … ช่วงโพล้เพล้แบบนี้แหละกำลังสวยเลย (บางคนอาจเคยเห็นแต่ปราสาทผึ้งบนฉากหลังที่มีท้องฟ้าดำมืด) จัดไปแบบรัวๆ
A Swan Float Glides Down the Street
When the parade was drawing to a close, we decided to try and go to the display grounds at Phrathat Choeng Chum, hoping for a few more shots. Fon, was really pushing my wheelchair at a fast pace as we raced, but the cracks in the road that almost catapulted me out of the chair several times, caused us to slow down. When we finally arrived at the temple, we were disappointed to find that the tops of the floats had been removed and most of the crowd had dispersed. All-in-all, quite an adventure with many good photos and priceless memories.
This year the festival runs from October 13~ 16, 2016!
พอช่วงปลายขบวนเคลื่อนผ่านไป เราก็ตัดสินใจออกจากจุดนี้ไปดักรอที่พระธาตุเชิงชุมอันเป็นจุดหมายปลายทางของขบวนพาเหรด พยายามเข็นรถวีลแชร์แข่งกับเวลาออกมาจากพื้นที่เพื่อไปขึ้นรถของเรา แต่ถนนมันเป็นเนินและไม่เรียบ มีรอยต่อจนสะดุดซะจะคุณเอ็ดเกือบกระเด็นลงมาจากวีลแชร์หลายครั้ง ต้องขออภัยด้วยนะคะ .. รีบขึ้นรถ รถก็ติดมาก หาทางลัดเลาะไปเรื่อยๆ แต่พอเรามาถึงบริเวณวัดพระธาตุเชิงชุมก็ต้องผิดหวัง เพราะเขาถอดยอดของปราสาทผึ้งออกหมดเลย! … ซึ่งเรื่องราวความตื่นเต้น ความสวยงาม และภาพถ่ายทั้งหมดนี้เป็นความทรงจำที่หาค่าเปรียบมิได้จริงๆ
งานประเพณีแห่ปราสาทผึ้งและแข่งขันเรือยาว จังหวัดสกลนคร ประจำปี ๒๕๕๙ จัดขึ้นระหว่างวันที่ ๑๓ – ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๙ ณ บริเวณสนามมิ่งเมืองสกลนคร สวนสมเด็จพระศรีนครินทร์ และวัดพระธาตุเชิงชุมวรวิหาร อ.เมืองสกลนคร จ.สกลนคร
!!..คลิ๊กแผนที่..!! ดูภาพสวยๆ อ่านบล็อกสถานที่ท่องเที่ยวจาก THAILAND 180º ได้นะคะ อัพเดทเพิ่มเติมตลอดค่ะ
If you enjoyed this story, subscribe using the “Subscribe” button below, or visit our facebook fan page to comment Here
We’d LOVE to hear from you!
ผู้ติดตามอ่านบล็อก สามารถติดตามอัพเดทโพสต์บล็อกได้โดยสมัครสมาชิกที่บล็อกนี้ หรือ กดไลค์เฟสบุ๊คเพจของเราที่นี่ Here
Blog : Thai by Apisatha Giunca
Blog : English by George Edward Giunca
About the Authors
Photographer George Edward Giunca, and his Thai wife, Apisatha, have traveled around Thailand armed with a circular fisheye lens to create a photo essay on the rich cultural diversity, and abundant natural beauty of the Kingdom of Thailand. Fleeing from angry water buffaloes, slapping huge mosquitoes, watching exotic festivals and religious rituals, gorging on delicious spicy food, applying aloe vera cream to sunburned skin, wading through rice paddies, getting drenched to the bone by heavy monsoon rains, and gawking at breath-taking scenery; made it a journey of epic proportions! The result is the book, THAILAND 180º. Later, they traveled extensively through Myanmar, Malaysia, and India, gathering a massive collection of 180º photos. They currently live in Chiang Mai where they continue to blog and are now working on a CHIANG MAI 180º book.
Here’s How to Order Your Copy of THAILAND 180º Collectors EditionToday!
In Thailand —>>>http://www.thailand180.com/thaiorder.html
The Rest of the world: We are offering our book on Amazon.com, below list price and I’ll pay for the shipping within the United States! http://amzn.to/1knDPRR
Not Familiar with Our Book???
This show details the origin of 180 Books, a series of art/travel books illustrated with a circular fisheye lens. By using infographics, pictures from our THAILAND 180º book, and never seen before images from our vault, we’ll demonstrate this unique lens and present our unique books.
Also, because there’s nothing to watch on TV, here’s a trailer about our book, “THAILAND 180”
Above is an interactive map of Thailand. If you click on a marker it reveals a photo from our THAILAND 180º book and a link to our blog article about the photo. Go Ahead~ Start Exploring ~Have Some Fun!
