Sneak Some Street Food Snacks in Myanmar~ Part II
Mingalaba! .. มิงกาลาบา!
As we mentioned in the first part of our blog on Burmese street food, Myanmar adopted food culture from their neighbours and merged them with their cuisine and tastes. Most Burmese curries have Ngapi paste (shrimp paste) like Thai curries. Their desserts are made of rice flour, jaggery, and coconut which are the crops that are widely grown in this region. Western colonization also brought tomatoes, spices, and chilies to Burma. As we said don’t worry about starving in this country~it’s full of delicious food!
พาไปชิม “สตรีทฟู้ดในเมียนมาร์” กันต่อค่ะ ประเทศเมียนมาร์ได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมอาหารจากหลากหลายประเทศเช่นเดียวกับอาหารไทยเรานั่นแหละค่ะ หลายเมนูมีใช้วัตถุดิบในการปรุงอาหารคล้ายบ้านเรา เช่น น้ำพริกแกงเผ็ดจะต้องมีกะปิเป็นส่วนผสม ขนมพื้นบ้านก็ทำจากแป้ง, น้ำตาลโตนด, และมะพร้าว นอกจากนี้ยังมีหลายเมนูได้รับอิทธิพลจากอินเดียและจีน รวมทั้งกลุ่มประเทศแถบตะวันตกที่เข้ามาพร้อมวัตถุดิบการปรุงอาหารในช่วงล่าอาณานิคม เช่น มะเขือเทศ เครื่องเทศ และ พริก — อย่างที่บอกค่ะ ไปเมียนมาร์ ไม่ต้องกลัวอด!!!
Satay stall next to the Thanlwin River
Mawlamyine Street Food
Mawlamyine is the capital and largest city of Mon state. It is situated at the mouth of the Thanlwin River, across the Gulf of Mottama and is closed to the infamous Siam-Burma “death railway”. Mawlamyine has Mon, Barma, Chinese, Indian, and Karen ethnic groups living in this town. After an intense day of exploring, we were looking forward to an amazing dinner. We went out for a sunset shot and found this wonderful BBQ vendor with the beautiful sunset background. Ah… perfectly marinated meat on a stick at its finest; mutton, beef, chicken, and squid with spicy sauce completed our day! Many attempts have been made in our kitchen at home to equal the taste, but to no avail.
เมืองมะละแหม่ง ปากแม่น้ำสาละวิน เมืองหลวงของรัฐมอญแห่งนี้มีผู้คนหลากศาสนาและเชื้อชาติทั้งมอญ, พม่า, จีน, อินเดีย, และกะเหรี่ยง เมื่อมีหลายชาติก็มีหลากศาสนาทั้งพุทธ, คริสต์, อิสลาม และฮินดู อาศัยอยู่ร่วมกันบนที่ราบลุ่มแม่น้ำสาละวินปากอ่าวเมาะตะมะ เราเดินรับลมชมวิวยามพระอาทิตย์อัสดงตรงแม่น้ำสาละวิน .. ว่าแต่กลิ่นอะไรหอมๆ โชยมาแตะจมูก เดินตามกลิ่นไปค่ะ งานปิ้งย่างต้องมี — ขุ่นพระ! งานปิ้งย่างที่นี่มีทั้งเนื้อแพะ, เนื้อวัว, ไก่ และปลาหมึก เย็นนั้นจัดไปลองให้ครบ & คอนเฟิร์มว่ารสเยี่ยม หมักเข้าเนื้อ และน้ำจิ้มรสเด็ดเผ็ดแซ่บเว่อร์ค่ะ
Wet Thar Dote Htoe
Meal on a Stick
Wet Thar Dote Htoe has originated in China and has been adapted to the taste of Burmese. Various parts of a pig are first cooked in soy sauce in a seasoned broth and then are cut and put on sticks. Wet Thar Dote Htoe vendors keep a large soup pot heated on a charcoal stove, with meat arranged around the pot, to entice passersby to sneak a snack all day long. The meat sticks are dipped in the hot broth, smothered in spicy sauce and eaten with garlic and chilies.
มีปิ้งย่างแล้ว ก็ต้องมีลวกจิ้ม! เมนูนี้ประมาณว่า “บุฟเฟ่ต์หมูลวกจิ้ม” มีทุกสัดส่วนของหมูที่ต้มในน้ำซุปสีคล้ายน้ำพะโล้ แต่ก็ไม่ใช่เครื่องเทศพะโล้เพราะดัดแปลงเครื่องปรุงให้ถูกปากคนพม่า พอเขาต้มหมูจนสุกแล้วจะนำมาหั่นเสียบไม้วางเรียงให้เลือกเอาตามชอบ เวลาจะทานก็จุ่มลงในหม้อให้ร้อนๆ ซักหน่อย แล้วจิ้มน้ำจิ้ม มีกระเทียมและพริกขี้หนูเคียงเหมือนทานข้าวขาหมูเลย
Fried snacks
Some Like it Fried
Burmese people love fried food. Almost everywhere you go you will see food stands and smell the aroma of food frying. Everything from corn, shrimp, popiah, samosa, bhaji, various beans, or vegetables is batter dipped and fried ’till crisp and golden brown.
หลายคนนึกถึงประเภทของทอดแบบแปจ่อใช่มั้ยล่ะ .. แหม่ๆ ไม่พลาดค่ะ เราคอนเฟิร์มว่าทุกแห่งในเมียนมาร์ที่มีสตรีทฟู้ด เพราะดูเหมือนเขาจะชอบของทอดๆ และทุกที่ต้องมีของทอดแน่นอน ทั้งกุ้งฝอยทอด, เปาะเปี๊ยะทอด, ข้าวโพดทอด, บาเยีย, ซาโมซ่า, สาระพัดถั่วและสารพัดผักทอด ที่สำคัญคือต้องชุบแป้งทอดกรอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
Tea leaf salad in northern Mandalay
Lahpet’s the Best
There’s a frequently heard saying in Myanmar: “Of all the fruit, the mango’s the best; of all the meat, the pork’s the best; and of all the leaves, lahpet’s the best.” Lahpet salad is an all time favorite snack from the Shan state that has become popular all over Myanmar, called “Lahpet thohk” or pickled tea leaves salad. This dish is served at ceremonies and on special occasions. It is also eaten as a snack, at the end of a meal, or to welcome the guests. Lahpet thohk is served with toasted nuts, fried garlic, shallots, dried shrimp, and pickled ginger.
There are many versions of pickled tea leaf salad and so many vendors called me to take their photos and sample their tea leaf salad that I soon became thirsty. They suggested that I drink some tea with the Lahpet thohk. I was afraid that this might result in a caffeine overdose, but I felt fine, and my thirst was quenched. Tea is grown mainly on the hills in Shan state and some parts of Mandalay. I recently read on Facebook that lahpet salad is all the rage now in Los Angeles.
อาหารว่างของชาวไทยใหญ่ที่กลายมาเป็นหนึ่งในเมนูสุดฮิปของชาวพม่า คือ “ยำใบชา” ตอนเราไปเมืองที่อยู่ทางตอนเหนือของมัณฑะเลย์มีร้านขายใบชาหมัก ทั้งแบบปรุงรสและไม่ปรุงรส พร้อมเครื่องยำต่างๆ มากมายหลายร้าน จึงได้ทราบว่าในแถบเหนือของมัณฑะเลย์ก็ปลูกชา และยำใบชาก็เป็นที่นิยมมากในมัณฑะเลย์ไม่แพ้รัฐฉาน จึงไม่ต้องแปลกใจว่ามีเยอะมากจริงๆ อารมณ์ประมาณตอนไปซื้อเกี่ยมฉ่ายและผักดองที่เยาวราช คือ งง..ทำไมมันมีหลายเวอร์ชั่นขนาดนี้ เลยต้องชิมๆๆ เช่นเดียวกับยำใบชาที่จะเดินไปซื้อเลยไม่ได้ ต้องชิมก่อน ทุกร้านมีให้ชิม เพราะสูตรรัฐฉานกับสูตรมัณฑะเลย์ไม่เหมือนกัน และแม้แต่ยำใบชาของไทยใหญ่ในรัฐฉานก็มีหลายรสชาติอีก เวลาเสิร์ฟส่วนใหญ่จะมาเป็นถาด มีใบชาหมักปรุงรสราดน้ำมันงานิดนึง, สารพัดถั่วและงาคั่ว, หอม-กระเทียมเจียว, กุ้งแห้ง, ขิงดองหลากรส เป็นต้น ชิมได้ทุกอย่างเลยค่ะ แม่ค้าพ่อขายต่างกวักมือเรียกเราให้ไปถ่ายรูปและชวนให้ชิมกันทุกร้าน เลือกไม่ถูก ชิมจนต้องขอน้ำชาน้ำเปล่ามาดื่มด้วย รสชาติเป็นเอกลักษณ์อธิบายลำบากแต่มีเกินห้ารสแน่ๆ ไม่แปลกใจว่าทำไมถึงกลายมาเมนูเป็นโปรดของชาวพม่า
Chinese treats in Yangon’s Chinatown
Yangon’s Chinatown Snacks
In Yangon’s Chinatown, we found some traditional Chinese treats and sweets such as Red tortoise cake (紅龜粿), Fatt Koh or Huat Kueh (Chinese steamed rice flour cake), Nian gao, Orh Kueh (steamed taro cake), and others that are made of steamed rice flour dough.
ไปเดินตลาดเช้าที่ไชน่าทาวน์ในเมืองย่างกุ้ง มีสินค้าคล้ายเยาวราชบ้านเรา หลายอย่างหน้าตาคุ้นๆ เช่น ขนมอังกู๊ (ขนมเต่าแดง), ขนมถ้วยฟู, ขนมถ้วยฟูมันเทศ, ออโก้ย, และอื่นๆ ที่ส่วนใหญ๋ทำจากแป้งและนำไปนึ่งให้สุก เขียนไปเขียนมานึกอยากทานจุ๋ยก๊วย กับ เกี่ยมโก้ย จังเลยอ่ะ
Indian treats in Mandalay
Indian Treats in Mandalay
Of course, Myanmar also has an Indian town in Mandalay. As we walked around, I felt like I was in southern India. The men were wearing ‘lungis’ and women wore ‘saris’. After we had finished visiting a Sri Ganesha temple, we saw some Indian dessert stalls nearby the temple. YEP!, Fon with her extreme fondness for Indian sweets, headed over to check them out. This man seemed to have all of the classic Indian sweets, such as Gulab Jamun, Ras Gulla, Halwa, Barfi/Burfi, Shakkarpara, Malai Peda, Kachori, Bhujia, and Ganesha’s favorite, Laddu or Ladoo.
ที่เมียนมาร์นอกจากจะมีไชน่าทาวน์แล้ว ยังมีอินเดียนทาวน์ด้วยนะ แต่อยู่ในมัณฑะเลย์ บอกเลยว่าอารมณ์เหมือนมาอินเดีย หน้าตาไปทางอินเดียใต้ นุ่งลุงกีหรือลองจีเหมือนกัน (ในอินเดียเรียกผ้าที่ผู้ชายนุ่งว่าลุงกี ส่วนชาวพม่าเรียกว่าลองจี) ในอินเดียนทาวน์มีวัดฮินดูชื่อวัดศรีคเณศร (Shri Ganesha Temple) ตามชื่อเลยคือมีพระพิฆเนศเป็นเทพหลักของวัด เข้าไปสักการะเสร็จเดินออกมาเจอร้านขนม .. ฝนพุ่งถลาเข้าใส่ทันที .. ชื่อขนมต่างๆ เรียกเหมือนอินเดียเลยค่ะ เช่น กุหลาบจามุน, ราสกุลลา, ฮัลวา, บารฟี่/บูรฟี่, Shakkarpara, มาลัย ปีดะ, Kachori, Bhujia และที่ขาดไม่ได้คือ ขนมลัฑฑู/ลัดดู ซึ่งเป็นขนมหวานที่พระคเณศโปรดปรานมาก ไม่ต้องแปลกใจว่าฝนรู้ชื่อขนมอินเดียหลายอย่าง นั่นเป็นเพราะชอบทานขนมอินเดียมากค่ะ
Rice flour desserts in Sagaing
Rice Flour Delicacies
Lots of great street food can usually be found outside of temples. This vendor in Sagaing had delicacies from all over the country. Starting at the bottom center and working our way clockwise, they are banana stuffed in sticky rice wrapped in banana leaves, coconut rice flour cake, Shwe gyi mont which is a Mon dish made with hardened semolina porridge cake, poppy seeds, sugar, butter, and coconut. Fresh sliced coconut, steamed sticky rice with banana and shredded coconut, and last not least, rice flour dumplings served with shredded coconut, topped with sesame seeds and coated with a thick jaggery syrup.
และสุดท้ายของบล็อกนี้ ที่เขตเมืองสกาย (เขตที่เป็นจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวล่าสุด) เราเห็นน้องคนนี้ขายขนมที่คุ้นหน้าคุ้นตา เลยเดินไปดูว่าขายอะไรบ้าง มีข้าวต้มมัด, ข้ามต้มจิ้ม, เค้กมะพร้าว, ขนมชเวจีโมง คล้ายเค้ก แต่ทำจากแป้งสาลีหยาบ จะว่าไปรสชาติก็คล้ายขนมบ้าบิ่นเพียงแต่เนื้อแป้งเป็นแบบเค้ก ส่วนทางขวาที่เรียงเป็นวงกลมนั่นชัดเจนว่าเป็นขนมเหนียว
Be careful with that beverage, sir.
Drinks to Avoid
Just imagine, you’re hot, tired, and thirsty from traveling and snacking all morning when you see the vendor above. Don’t be fooled by that poster for 7UP behind her. What you are seeing are bottles of gasoline to sell to motorcyclists. The 7UP and other beverages are chilling in a nearby refrigerator or iced down in a cooler.
Hopefully, this two-part blog has encouraged you to try some of the local food and snacks. It would be a shame to visit such a beautiful exotic country and not sample its food!
ร้านขายน้ำอัดลมอยู่ถัดไปจ้า .. !!ไม่ใช่ร้านนี้!! .. หันไปเจอขวดน้ำอัดลมเรียงเป็นแถว อย่าเผลอคว้ามาดื่มล่ะ ดูดีๆ อันนี้คือ น้ำมันเติมรถเครื่อง เมียนมาร์เขาก็มีน้ำหวานน้ำอัดลมนะคะ ส่วนมากจะเห็นขายเป็นกระป๋องมากกว่าแบบขวด แต่ขวดน้ำอัดลมพลาสติกบรรจุน้ำมันแบบนี้จะเห็นได้ตามข้างถนนนอกเขตเมืองเพราะปั๊มแต่ละปั๊มอยู่ไกล จึงมีร้านขายน้ำมันแบบนี้อยู่หลายแห่ง
สตรีทฟู้ดในเมียนมาร์มีเยอะและหลากชนิดมากๆๆ พ่อค้าแม่ค้าก็ยิ้มแย้มแจ่มใสใจดี อาหารหน้าตาคุ้นเคยและบางอย่างอร่อยจนลืมอาหารไทยเลยก็มีนะคะ ใครไปเที่ยวเมียนมาร์ต้องไปโดนให้ได้ค่ะ
ปล. ชื่อแต่ละประเทศเป็นสากล ขอสะกดแบบคนส่วนใหญ่นะ ไม่ตามราชบัณฑิตค่ะ
!!..คลิ๊กแผนที่..!! ดูภาพสวยๆ อ่านบล็อกสถานที่ท่องเที่ยวจาก THAILAND 180º ได้นะคะ อัพเดทเพิ่มเติมตลอดค่ะ
If you enjoyed this story, subscribe using the “Subscribe” button below, or visit our facebook fan page to comment Here
We’d LOVE to hear from you!
ผู้ติดตามอ่านบล็อก สามารถติดตามอัพเดทโพสต์บล็อกได้โดยสมัครสมาชิกที่บล็อกนี้ หรือ กดไลค์เฟสบุ๊คเพจของเราที่นี่ Here
Blog : Thai by Apisatha Giunca
Blog : English by George Edward Giunca
About the Authors
Photographer George Edward Giunca, and his Thai wife, Apisatha, have traveled around Thailand armed with a circular fisheye lens to create a photo essay on the rich cultural diversity, and abundant natural beauty of the Kingdom of Thailand. Fleeing from angry water buffaloes, slapping huge mosquitoes, watching exotic festivals and religious rituals, gorging on delicious spicy food, applying aloe vera cream to sunburned skin, wading through rice paddies, getting drenched to the bone by heavy monsoon rains, and gawking at breath-taking scenery; made it a journey of epic proportions! The result is the book, THAILAND 180º. Later, they traveled extensively through Myanmar, Malaysia, and India, gathering a massive collection of 180º photos. They currently live in Chiang Mai where they continue to blog and are now working on a CHIANG MAI 180º book
Please Note: The photos in this article do not appear in this edition of THAILAND 180º
Here’s How to Order Your Copy of THAILAND 180º Collectors EditionToday!
In Thailand —>>>http://www.thailand180.com/thaiorder.html
The Rest of the world: We are offering our book on Amazon.com, below list price and I’ll pay for the shipping within the United States! http://amzn.to/1knDPRR
Not Familiar with Our Book???
This show details the origin of 180 Books, a series of art/travel books illustrated with a circular fisheye lens. By using infographics, pictures from our THAILAND 180º book, and never seen before images from our vault, we’ll demonstrate this unique lens and present our unique books.
Also, because there’s nothing to watch on TV, here’s a trailer about our book, “THAILAND 180”
Above is an interactive map of Thailand. If you click on a marker it reveals a photo from our THAILAND 180º book and a link to our blog article about the photo. Go Ahead~ Start Exploring ~Have Some Fun!
